Sanatçı, başarısının temel elemanı kendisine uygun düşen ve önce kendini tatmin edici bir keşif imkânını kendine bağışlayan konuyu seçmelidir.
Sanatçının malzemeyi kullan ma kabiliyeti ve renkleri kullanmadaki hassasiyeti ve tecrübesi ne olursa olsun, kompozisyon, eserinin daima temelini teşkil eder.
Bir çok amatörler konu seçiminde ve bu konuya uygun bir kompozisyon çıkarmada daima zorluklarla karşılaşırlar. Hatta bu gençler resim yapmak için hoşlarına gidecek konular arıyorlar, halbuki buna hiç lüzum yok. Panoramik ve şairane görünümler yerine; yakın detayı seçelim, alışılmamış şeylerdeki güzelliği keşfetmeye çalışalım.
Meselâ; ters dönmüş bir demir parmaklık, bir çit duvarı, çamur içinde bir otomobil veya traktör tekerleği izi, paslı eski demir yığınları, veya bir ot karışıklığı, düzgün bir sıra gösteren güzel bir ev dizisinden acaba daha alâka duyacağımız konular değilimdir bunlar? 8 x 10 cm boyutunda küçük krokilerden çok yapmak, detay kümelerini çizgi ile düşünmeyip açık ve koyu olarak düşünmemiz gerekmez mi?
Bir karton parçasının ortasına açacağımız dikdörtgen, veya kare biçiminde muntazam bir delik (vizör) olarak konu seçme vazifesini görebilir : Bu delikten bakarak önümüzde uzanan peyzajın veya bir natürmort’un nasıl kompoze olduğunu görmek mümkündür.
Bir fotoğraf makinesinin vizörü de konuyu iyi seçme ve çerçeveleme imkânını bağışlar.